Zmiany zawartości węgla organicznego w glebach (SOC) w długim czasie są istotne dla obiegu węgla, szczególnie w odniesieniu do ocieplenia prognozowanego w nadchodzących dekadach. Możliwość zwiększenia sekwestracji węgla w glebach leśnych jest dyskusyjna, ponieważ ocieplenie klimatu może przyspieszyć obieg węgla, co ma wpływ na jego akumulację i zapas. Celem badań była ocena zmian zapasu SOC i jego pionowej dystrybucji w leśnej glebie rdzawej z cechami bielicowania w okresie 26 lat. Próbki gleb pobrano w dojrzałym drzewostanie sosnowym w Borach Tucholskich w północnej Polsce i porównano wyniki badań uzyskanych w roku 1992, 2008 i 2018. Oznaczono węgiel organiczny, azot całkowity i gęstość objętościową w poszczególnych poziomach genetycznych. Zapasy SOC obliczono w warstwach gleby 0-40 cm i 0-100 cm. Stwierdzono, że w okresie 26 lat wzrostu drzewostanu, tj. od ok. 50-65 do ok. 75-90 lat, zapas SOC do głębokości 40 cm zmniejszył się o ok. 15%. W ciągu ostatnich dziesięciu lat zapas SOC zmniejszył się o 5% w warstwie 0-40 cm i o 9% w warstwie 0-100 cm. Zmniejszenie zapasu SOC jest statystycznie nieistotne i może wskazywać na względną stabilizację zapasu SOC w dojrzałych drzewostanach sosnowych. Około 84-88% całkowitego zapasu SOC znajdowało się w warstwie 0-40 cm, z czego 40% w poziomie organicznym. Uzyskane wyniki wskazują, że w najbliższych latach prawdopodobnie nie należy spodziewać się wzrostu zapasu SOC w glebach leśnych wytworzonych z piasków, jakkolwiek lasy i gleby leśne stanowią duży rezerwuar węgla organicznego. Zaobserwowany malejący trend w zapasie SOC wymaga dalszych obserwacji.